Opera w Krakowie. Trochę historii Drukuj Email
Wpisany przez W.P.   
poniedziałek, 09 lutego 2015 22:53

Opera w Krakowie. Trochę historii

Choć Opara Krakowska jako instytucja istnieje od 1954 roku, jej korzenie sięgają połowy XII wieku. Pierwsze powiązania dawnej stolicy Polski z operą pojawiły się bowiem w 1628 roku. To właśnie wtedy jedna z działających pod Wawelem drukarni wydała pierwsze libretto operowe po polsku. Tłumaczenia doczekało się „Wybawienie Ruggiera z wysp Alcyny” autorstwa Ferdynanda Saracinelliego.

Tradycje operowe w Krakowie

Źródła historyczne wskazują, że pierwsze widowiska operowe mogły być wystawiane w krakowskim pałacu biskupa Kajetana Sołtyka. Podobne wydarzenia były organizowane również na dworze księcia Teodora Lubomirskiego.

Za szczególnie istotny dla rozwoju tradycji operowych w Krakowie uznaje się rok 1782. To właśnie wtedy odbył się pierwszy publiczny pokaz opery „Zemira i Azor” autorska Ernesta Gretry.

Prawie 90 lat później w Krakowie powstał Teatr Miejski im. Juliusza Słowackiego. Zgodnie z intencjami jego twórców miał być otwarty na wszystkie gatunku sceniczne. Względy finansowe bardzo szybko zweryfikowały jednak te założenia. Ponieważ budynek teatru należał do miasta, władzom było na rękę, aby częściej pojawiały się w nim dramaty. Gdy już jednak na scenie pojawiały się widowiska operowe, można było w nich podziwiać takich znakomitych śpiewaków jak Jan Kiepura, Ada Sari czy Adam Didur.

Okres wojenny zupełnie sparaliżował działalność instytucji. Jednak tuż po zakończeniu walk znów można było podziwiać dramaty i oper wystawiane przez Teatr im. J. Słowackiego. Inauguracyjny spektakl odbył się już w styczniu 1945 r., kiedy to wystawiono „Hrabinę” Stanisława Moniuszki.

Rok później kierownictwo nad zespołem operowym przeszło w ręce Waleriana Bierdiajewa. Choć występy operowe wystawiano na scenie teatru im. Słowackiego jedynie dwóch dni w tygodniu, w ciągu zaledwie 24 miesięcy wystawiono dziesięć spektakli premierowych. Niestety i tym razem kwestie finansowe wzięły górę nad sztuką i krakowska opera została rozwiązana.

 

Opera dziś

Opera Krakowska, którą znamy obecnie rozpoczęła swoja działalność w 1954 roku, wraz z powstaniem Towarzystwa Przyjaciół Opery. Zespół nowo powołanej instytucji składał się muzyków Filharmonii oraz absolwentów Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej. Inauguracyjna odbyła się 13 października, podczas premiery spektaklu „Rigoletto” Giuseppe Verdiego. Niemal w tym samym czasie zrodziła się krakowska Operetka, która dwa miesiące później wystawiła „Hrabinę Maricę” Imre Kalmana.

W takim kształcie oba zespoły tworzyły jedynie ponad dwa lata. W 1958 roku zarządzono połączenie obu instytucji, które od tego momentu funkcjonowały jako Miejski Teatr Muzyczny – Opera i Operetka. Od 1975 roku nazwę opery ponownie zmieniono, tym razem na Krakowski Teatr Muzyczny. Sześć lat później jej działalność sygnowała już Opera i operetka w Krakowie, by w końcu w 2002 roku ostatecznie stać się Operą Krakowska.

Obecnie w repertuarze opery można znaleźć blisko trzydzieści różnych tytułów: od dzieł największych polskich i światowych kompozytorów, przez przedstawienia baletowe oraz spektakle dla najmłodszych.

Anna Kazińska
Opera Krakowska w Bazie Teatrów portalu Teatralny.pl  fot opera.krakow.pl